Metoda Łańcucha Krytycznego

https://www.simplilearn.com/what-is-critical-chain-project-management-rar68-article

Metoda ścieżki krytycznej (ang. Critical Path Method) wnosi do projektu wiele niekorzystnych zjawisk. Harmonogram utworzony na początku projektu determinuje działania w projekcie i powoduje trwałe wytyczenie sposobu postępowania z przyszłymi zdarzeniami. Wprawdzie zarządzanie zmianą pozwala dostosowywać plan realizacji do zmieniającego się otoczenia projektu, jednak w praktyce nie wszystkie problemy da się rozwiązać tym sposobem. Czas podejmowania decyzji się wydłuża ze względu na konieczność oceny czy proponowane zmiany są konieczne i jakie niosą ze sobą skutki. Najczęściej w decyzji partycypują kluczowi interesariusze projektu. Nie ułatwia to wprowadzania zmian do planu.

Zauważono następujące niekorzystne zjawiska związane z deterministycznym wpływem harmonogramu na realizację projektu:

  • Niechęć kierownictwa projektu do wprowadzania zmian w planie

  • Niedokładność sposobu estymacji czasu trwania zadań oraz zakładanie większych ograniczeń niż rzeczywiście istnieją

  • Prawo Parkisona - pracownik wykorzysta w całości przydzielony czas na realizację zadania lub więcej

  • Zjawisko prokrastynacji znane, jako syndrom studenta – odwlekanie rozpoczęcia zadania „mam jeszcze 11 dni na realizację, na pewno zdążę”

Metoda łańcucha krytycznego(ang.Critical Chain Method)pozwala realizować projekty szybciej przez założenie na wstępie krótszego czasu ich trwania oraz stosowanie specjalnych buforów na opóźnienia. Czasy trwania poszczególnych pakietów prac powinny zostać skrócone w taki sposób, aby były znacznie niedoszacowane.

Przykład wykorzystania metody łańcucha krytycznego:

Utworzono harmonogram projektu remontu kuchni zgodnie z zasadą ścieżki krytycznej oraz założono czasy trwania zadań poprzez opinie eksperckie i PERT.

Metoda ścieżki krytycznej

W pierwszym kroku skrócono czasy na realizację zadań w sposób znaczny – o 50%. Nowe czasy są zbyt optymistyczne, wobec tego do projektu na koniec grupy/zestawu zadań wprowadzono specjalny bufor o czasie trwania 2dni. W przypadku przekroczenia czasu trwania któregoś z poprzedzających pakietów prac, np. „Przygotowanie powierzchni”będzie wykorzystywany bufor. Procent realizacji zadań oraz procent utylizacji bufora stanowią ważną informacje o postępie realizacji prac.

Metoda łańcucha krytycznego

Ponieważ pracownicy mają znacznie skrócone czasy trwania przydzielonych doń zadań następuje redukcja niekorzystnego, deterministycznego wpływu harmonogramu na ich mobilizację. Jeżeli oprócz techniki łańcucha krytycznego wykorzysta się dodatkowe sposoby motywowania pracowników, uzależnione od stopnia utylizacji bufora, jako mierzalnego wskaźnika do uzyskania premii dla wszystkich osób wykonujących pakiety prac w określonej grupie/zestawie zadań to metoda okazuje się niezwykle skuteczna. Na przykład ekipa przygotowująca powierzchnię ścian oraz malarze mogą razem pracować w pomieszczeniu dzieląc się ścianami, na których będą wykonywać obie czynności w tym samym czasie, każda na swojej ścianie.

Oprócz wielu buforów dla grup, zestawów zadań umieszcza się globalny bufor dla całego projektu na końcu harmonogramu.

Metoda łańcucha krytycznego pozwala znacznie skrócić czas realizacji projektu w stosunku do klasycznej metody ścieżki krytycznej.