KOMPETENCJE

Jakie działania obejmuje przywództwo [NCB]?

Przywództwo obejmuje wskazywanie kierunku i motywowanie innych, by w ramach swoich

ról lub zadań realizowali cele projektu. Jest to podstawowa kompetencja dla kierownika

projektu.

Przywództwo jest potrzebne przez cały czas trwania projektu. Jest ono szczególnie ważne

w sytuacjach, w których w przedsięwzięciu pojawiają się problemy, kiedy potrzebne są zmiany

lub kiedy istnieje niepewność dotycząca kierunku działań. Przywództwo pozwala kierownikowi

projektu wykorzystywać kompetencje w sposób, jaki może być zrozumiany i przyjęty

przez zespół.

Obok działań przywódczych podejmowanych wobec zespołu projektu, kierownik projektu

powinien być również postrzegany jako przywódca reprezentujący przedsięwzięcie w relacjach

z kierownictwem wyższego szczebla oraz innymi interesariuszami.

Kierownik projektu musi wiedzieć, jakie istnieją style przywództwa, oraz powinien umieć

zdecydować, który z nich jest odpowiedni dla projektu, zarządzanego zespołu oraz w kontaktach

z kierownictwem wyższego szczebla i interesariuszami, we wszystkich typach sytuacji.

Przyjęty styl przywództwa obejmuje wzorce zachowań, metody komunikowania się,

nastawienie do konfliktów i krytyki, sposoby kontrolowania zachowań członków zespołu,

procesy podejmowania decyzji, a także skale i charakter delegowania.

Na czym polega zaangażowanie [NCB]?

Zaangażowanie to osobiste poparcie dla projektu ze strony jego kierownika oraz ze strony

osób znajdujących się w projekcie i związanych z projektem. Dzięki zaangażowaniu ludzie

wierzą w realizowane przedsięwzięcie i chcą być jego częścią Jest ono niezbędne, by ożywić

posiadana wizje oraz motywować ludzi do realizacji wspólnych zamierzeń. Motywacja zespołu

projektu zależy od tego, jak silnie poszczególne osoby zwiążą się ze sobą, a także od

ich zdolności do radzenia sobie zarówno ze wzlotami, jak i upadkami w projekcie.

Zaangażowanie oraz motywacja osób związanych z projektem muszą być szczere, a wówczas

zaowocują dobra atmosfera w pracy i większa sprawnością tak poszczególnych osób, jak i zespołu

jako całości. Motywowanie innych wymaga od kierownika projektu świadomości

umiejętności i doświadczenia poszczególnych osób, ich osobistego nastawienia, okoliczności

oraz indywidualnych czynników motywacyjnych.

Co to jest samokontrola [NCB]?

Samokontrola, czy tez zarządzanie sobą, to metodyczne i uporządkowane podejście do radzenia

sobie z codzienna praca, zmieniającymi się wymaganiami oraz sytuacjami, którym towarzyszy

stres.

Kierownik projektu odpowiada za utrzymanie świadomości poziomu stresu w zespole oraz

podejmowanie odpowiednich działań zapobiegawczych w związku z sytuacjami, które

mogą wymknąć się spod kontroli. Jeśli dojdzie do utraty samokontroli, kierownik projektu

musi podjąć właściwe działania w odniesieniu do danej osoby, kontrolując przy tym

własne działania.

Skuteczne wykorzystanie posiadanych zasobów prowadzi do udanego kierowania własnym

życiem oraz właściwych proporcji miedzy czasem przeznaczanym na prace, rodzinę i odpoczynek.

Dzięki odpowiedniej wiedzy, doświadczeniu i metodom można metodycznie zarządzać

stresem. Kierownik projektu odpowiada za swoja samokontrole, sposób, w jaki sprawuje

samokontrole w pracy zespołowej, oraz za samokontrole członków zespołu.

Co to jest asertywność [NCB]?

Asertywność, zdolność do formułowania swoich poglądów w sposób przekonujący i zdecydowany, to kompetencja, której kierownik projektu potrzebuje, by pomóc sobie w zapewnieniu skutecznej komunikacji z zespołem projektu oraz innymi interesariuszami.

Jakie znaczenie ma asertywność dla kierownika projektu [NCB]?

Dzięki temu decyzje wpływające na projekt podejmuje się, mając przy tym pełna wiedzę o ich konsekwencjach. Kierownik projektu unika sytuacji, w których jest sterowany lub manipulowany przez innych do podejmowania bądź rekomendowania decyzji nie leżących w interesie przedsięwzięcia.

Co to jest „siła przekonywania” [NCB]?

Siła przekonywania to zdolność osiągania konsensusu w kwestiach związanych ze wspólnymi

zamierzeniami poprzez dyskusje lub siłę argumentów.

Jakie jest znaczenie siły przekonywania [NCB]?

Może pomóc w zadbaniu o wysłuchanie i zrealizowanie cennych pomysłów, czyli takich, które ułatwiają osiągnięcie celów projektu. Siła przekonywania potrzebna jest do nakłonienia innych, by podjęli działania, których kierownik projektu potrzebuje do realizowania interesów projektu.

Asertywność i siła przekonywania powinny cechować kierownika projektu przez cały czas

trwania przedsięwzięcia.

Co to jest odprężanie psychofizyczne [NCB]?

Odprężanie psychofizyczne to zdolność do zmniejszania napięcia w trudnych sytuacjach.

Jaka jest rola odprężania psychofizycznego [NCB]?

Rozładowywanie napiętych sytuacji jest istotne dla utrzymania owocnej współpracy zaangażowanych stron. W razie potrzeby odprężanie może oczyścić sytuacje z istniejącej presji lub przywrócić energie grupie.

Innym ważnym czynnikiem w dobrym zarządzaniu projektem jest zdolność kierownika do

odpoczynku, odzyskania sił oraz pozbierania myśli po szczególnie stresującym zdarzeniu

i zadbanie, by zespół postąpił podobnie.

Sytuacje nacechowane stresem są nieuniknione w każdym projekcie. Mogą one powodować

nagłe uzewnętrznianie się różnic lub napiec pomiędzy poszczególnymi osobami, w wyniku

czego sytuacja może nabrać cech konfrontacyjnych i zagrozić rezultatom projektu. Kierownik

projektu powinien przyjąć postawę zapobiegawcza i przewidywać takie sytuacje oraz minimalizować ich skutki.

W odprężaniu mogą również pomóc wydarzenia integrujące i towarzyskie angażujące cały zespół.

Kierownik projektu powinien zadbać o utrzymanie przez siebie i zespół projektu należytej

równowagi miedzy praca, rodzina a wypoczynkiem.

Na czym polega cecha otwartości [NCB]?

Otwartość to zdolność do wzbudzenia w innych przekonania, ze mogą wyrażać swoje przekonania,

dzięki czemu przedsięwzięcie ma szanse skorzystać z ich wkładu, sugestii, niepokojów

i trosk.

Jakie znaczenie ma otwartość [NCB]?

Otwartość jest potrzebna jako środek wykorzystywania wiedzy oraz doświadczenia

innych osób.

Ponieważ kierownik projektu współpracuje z przedstawicielami różnych profesji,

otwartość to ważna kompetencja. Większość członków zespołu posiada jakaś dziedzinę,

w której ma większa wiedzę aniżeli kierownik projektu. Relacje istniejące w zespole buduje

się na wzajemnym szacunku, zaufaniu i wiarygodności.

Kierownik projektu musi przyjąć własne zasady dotyczące otwartości. Czy zastosuje politykę

„otwartych drzwi”, oznaczająca, ze jest zawsze dostępny dla członków zespołu? Czy będzie

kierować się zasada zarządzania przez kontakt bezpośredni (management by walkabout),

pozwalająca utrzymywać bliska więź z członkami zespołu? Jak wiele informacji udostępni

członkom zespołu? Normalna zasada polega na udostępnianiu wszystkich informacji, które

można przekazać bez ujawniania spraw poufnych i tajemnic. Czy otwartość może być uznana

za niewłaściwa ze względów kulturowych?

Kierownik projektu powinien być również otwarty na takie kwestie jak unikanie dyskryminacji

ze względu na wiek, płeć, orientacje seksualna, religie, różnice kulturowe lub niepełnosprawność.

Co to jest kreatywność [NCB]?

Kreatywność to zdolność do myślenia i działania w oryginalny i pomysłowy sposób.

Jak kierownik może wykorzystywać kreatywność członków zespołu [NCB]?

Kierownik projektu wykorzystuje z korzyścią dla przedsięwzięcia kreatywność innych osób, zbiorowa kreatywność zespołu projektu oraz organizacji, w ramach której działają.

Kierownik projektu powinien zaszczepiać w zespole procesy stymulujące, rejestrujące, oceniające

i wykorzystujące w działaniu wszelkie kreatywne pomysły pojawiające się w zespole

i mogące przynieść korzyści dla przedsięwzięcia.

Twórcy kreatywnych pomysłów muszą często przekonać do nich zespół projektu, zanim zostaną one zaakceptowane. Inne osoby w zespole często stają się orędownikami danego pomysłu i dopracowują go, dzięki czemu uzyskuje on pełniejsza akceptacje. Kreatywność to jedna z podstawowych kompetencji decydujących o sukcesie przedsięwzięcia.

Jakie znaczenie dla projektu ma kreatywność [NCB]?

Pomaga ona kierownikowi projektu przezwyciężać problemy i motywuje zespół do wspólnej pracy zmierzającej do przekształcenia kreatywnego pomysłu w nadające się do wykorzystania rozwiązanie.

Kiedy w projekcie powstają problemy, jego kierownik musi stwierdzić, czy kreatywne podejście

jest odpowiednie w poszukiwaniu rozwiązania. Jeśli tak jest, kierownik projektu musi

wybrać metodę, która zostanie wykorzystana. Właściwym wyborem może być sesja „burzy

mózgów”, w ramach której członkowie zespołu projektu oraz inne osoby w organizacji, które

mogą być w stanie wesprzeć zespół, spotykają się po to, by zebrać i następnie ocenić wszystkie

pomysły. Najbardziej obiecujące propozycje dopracowuje się, po czym dokonuje się wyboru

najlepszej opcji. Niezależnie od tego, jaka metodę wybierze się w poszukiwaniu

kreatywnego rozwiązania, powinna ona uwzględniać spojrzenie na dana kwestie z różnych

perspektyw, łączenie narzędzi, wiedzy, zdrowego rozsądku, intuicji i doświadczenia oraz

możliwość ich zastosowania w konkretnym projekcie.

Kreatywność można określić w skrócie jako „sięganie po niemożliwe i osiąganie nieprawdopodobnego”.

Kreatywność powinno się wykorzystywać w zespole projektu z umiarem, tak by nie odwracała uwagi od sedna przedsięwzięcia.

Na czym polega zorientowanie na wyniki [NCB]?

Zorientowanie na wyniki oznacza skupienie uwagi zespołu na kluczowych celach po to,

by uzyskać rezultat optymalny dla wszystkich zaangażowanych stron. Kierownik projektu

musi upewnić się, ze wyniki projektu zadowalają kluczowych interesariuszy. Dotyczy to także

wszelkich zmian uzgodnionych w czasie trwania projektu.

Skupiając uwagę na wynikach, kierownik projektu musi jednakże mieć stale świadomość wszelkich problemów etycznych, prawnych i środowiskowych, które wpływają na projekt, i reagować na nie.

Jak można sklasyfikować wyniki projektu [NCB]?

Wyniki projektu można podzielić na: wyniki związane bezpośrednio z przedsięwzięciem, wyniki

związane z odbiorca, wyniki związane z ludźmi oraz wyniki dotyczące innych interesariuszy.

Po co rozróżniać typy wyników [NCB]?

W ten sposób można sprecyzować na początku projektu różne wyniki oczekiwane przez różnych interesariuszy. Kierownik projektu musi zarządzać tymi wynikami, dążąc do uzyskania zadowalających rozwiązań.

Ta kompetencja dotycząca zachowań kierownictwa projektu jest ściśle związana z sukcesem

przedsięwzięcia. Kierownik projektu nie otrzymuje wynagrodzenia dlatego, ze ciężko pracuje,

ani za przygotowywane plany bądź raporty, ani za to, ze wszyscy inni pracują ciężko. Wynagradza

się go za osiąganie wyników w projekcie. Chcąc uzyskać wyniki wymagane przez

odpowiednich interesariuszy, kierownik projektu musi dowiedzieć się, co każda ze stron

chciałaby uzyskać dla siebie w ramach przedsięwzięcia. Kierownik projektu musi zarządzać

sposobem wykorzystania oraz rozwojem członków zespołu, biorąc przy tym pod uwagę również

ich oczekiwania.

Co to jest sprawność w projekcie [NCB]?

Sprawność to zdolność wykorzystywania czasu i zasobów w efektywny sposób, by wytworzyć

uzgodnione produkty cząstkowe.

Sprawność to obok skuteczności podstawowy komponent zarządzania projektem.

Chcąc zadbać o sprawne wykorzystanie zasobów dostępnych w projekcie, trzeba zapewnić

szczegółowe zaplanowanie, ustalenie terminów oraz oszacowanie kosztów wszystkich działań.

Jeśli wyniki mają spełnić oczekiwania, sprawność musi być częścią kultury organizacji,

kierownika projektu i zespołu.

Jeśli istnieje taka potrzeba, sprawność można poprawić poprzez szkolenia, a także pomoc

i kierowanie rozwojem umiejętności oraz kompetencji (coaching).

Co obejmuje kompetencja konsultowania [NCB]?

Konsultowanie to kompetencja obejmująca: przekonywanie, prezentowanie solidnych argumentów,

wsłuchiwanie się w punkt widzenia innych, negocjowanie oraz poszukiwanie rozwiązań. W istocie chodzi o wymianę opinii na temat kwestii związanych z projektem.

Opierając się na wzajemnym szacunku, metodycznym i uporządkowanym sposobie myślenia,

analizie faktów i argumentów lub scenariuszy, osiąga się wspólnie akceptowane decyzje.

Konsultowanie umożliwia wydobycie na światło dzienne rozbieżności opinii. Jest przydatne

przy odgrywaniu ról w projekcie.

Logiczne rozumowanie umożliwia zmianę punktu widzenia przez różne osoby, zrozumienie

sytuacji związanych z różnymi dziedzinami oraz rozwiązywanie spornych kwestii tak, by

uzyskać wysoki stopień pewności. Pozwala zakwestionować rozwiązania i wnioski opierające

się na subiektywnym postrzeganiu i uprzedzeniach.

Pytania i rozwiązania bazujące na logice łatwiej się komunikuje w ramach organizacji projektu.

Powinny one prowadzić do bardziej przewidywalnych i łatwiejszych do opanowania wyników.

Uporządkowanie i logika stanowią fundament zarządzania projektami, jednak jeśli

stosuje się je nazbyt sztywno, mogą również utrudnić cały proces.

Na czym polega negocjowanie [NCB]?

Negocjacje to sposób, w jaki strony mogą wyjaśniać różnice zdań dotyczące projektu lub programu,

mając na celu osiągnięcie zadowalającego wszystkich rozwiązania. Dobrze wykształcona

zdolność negocjowania może pomóc kierownikowi projektu uniknąć rzeczywistych konfliktów.

Negocjacje związane z przedsięwzięciem powinno się przeprowadzać z należytym uwzględnieniem spodziewanych korzyści oraz stanowisk każdej ze stron. Pożądanym rezultatem

jest wypracowanie sytuacji dającej korzyści wszystkim stronom i osiągnięcie tego w otwarty

sposób. Trzeba jednak zdać sobie sprawę, ze niektóre negocjacje mogą mieć charakter bardzo

konfrontacyjny lub komercyjny i w związku z tym mogą wymagać poszukiwania kompromisów,

które nie zawsze są w pełni zadowalające dla wszystkich stron.

Kierownik projektu powinien starać się wypracować i utrzymać dobre relacje pomiędzy

wszystkimi stronami, a także podtrzymać ten stań przez cały proces negocjowania.